Het echte leven en de virtuele wereld

Laatst zat ik op de fiets. Heerlijk. De zon scheen. Ik zag een huis met een roofvogel erop gebeeldhouwd. Ik dacht: Oh, wat lekker zo fietsen, heerlijk. Dat moet ik eigenlijk vaker doen, zo midden op de dag, en eigenlijk liever buiten de stad… Lekker opfrissen, goed voor mijn lijf ook. Ik zou eigenlijk een sportfiets moeten kopen en 3 keer in de week een stuk fietsen, en dan … oh ja, een vouwfiets voor als ik met de trein of de auto naar een andere stad ga, dan kan ik daar ook lekker fietsen.

Ik was aan het genieten maar ongemerkt zat ik in de toekomst, was ik plannetjes aan het maken, kwamen er kritische gedachten over mezelf langs.

Herken je hier iets van?

Ondertussen heb ik niet gezien hoe (vermoed ik, dat zag ik een dag later gelukkig wel) de wind herfstbladeren door de lucht blies, hoe gele en bruine bladeren voorbij dwarrelden, niet gevoeld hoe de frisse herfstlucht tegen mijn gezicht kwam, hoe de lucht er uit zag.

Als je een beetje op me lijkt, breng je ook veel tijd door in gedachten, waarbij je naar de toekomst of het verleden vertrokken bent. Je dagdroomt over een heerlijke toekomst, je fantaseert of maakt verbeterplannen; je hebt doemscenario’s van hoe dingen in de soep lopen of je voor aap zult staan; je tobt over gemiste kansen en vraagt je af hoe het zou zijn geweest als je andere keuzes had gemaakt, over dingen je eigenlijk had moeten zeggen…

Grote delen van de tijd zijn we afgedwaald met onze aandacht, in een virtuele “werkelijkheid”, een schijnwerkelijkheid. Veel mensen brengen tegenwoordig uren door in de virtuele wereld – online in games, op Facebook, Instagram, Pinterest etcetera. Je kunt uren lezen over en kijken naar sporten – maar ik heb het idee dat je misschien beter in je echte leven kunt gaan sporten, dan in een virtuele wereld atletisch zijn!

Ook zonder computer kun je in een virtuele wereld rondhangen. Zie mijn eigen voorbeeld hierboven.

Om in je echte leven andere keuzes te kunnen maken, en om van je werkelijke leven een mooi waardevol leven te maken, moet je ‘erbij zijn’.
Ik zou dus zeggen: enige en eenmalige voorstelling, mis het niet, zorg dat je erbij bent!

Terug naar het hier-en-nu is de oplossing… Genieten van het leven, doe je in het hier en nu. Wijs omgaan met lastige situaties, doe je ook in het hier en nu.

Terug naar het hier-en-nu: 9 tips

  1. Merk op dat je weg was uit het moment
  2. Feliciteer je zelf er mee dat je dit hebt opgemerkt! Serieus, dat is een compliment waard, het is helemaal niet vanzelfsprekend dat we dit opmerken en dat moet je echt trainen.
  3. Ga er niet verder over door denken, stap niet op de gedachtentrein!
  4. Ga met je aandacht naar de geluiden om je heen (horen)
  5. Naar de lichtval, de kleuren, wat je ziet aan vormen (zien)
  6. Naar je lichaam, wat voor ervaringen heb je nu in je lijf? Tintelingen, warmte, druk, beweging, draaien, enzovoort (voelen)
  7. Naar wat je ruikt of proeft (ruiken, proeven)
  8. Naar je ademhaling, de buik die beweegt, de borst, de luchtstroom bij de neus (adem)
  9. Ook tijdens een gesprek of ontmoeting kun je aandacht geven in het moment bijvoorbeeld aan de ander, diens stem, diens blik, wat merk je bij jezelf in reactie op die ander?

Opmerking: De lijst met mogelijke aspecten waar je je aandacht op kunt richten is in principe eindeloos. De zintuigelijke ervaring is doorgaans het meest helpend. In het begin zul je het misschien zinnig vinden de verschillende zintuigen langs te gaan, maar maak er niet te veel een prestatieslag van. Na verloop van tijd gaat het steeds gemakkelijker en vanzelfsprekender.

Belangrijkste tip: Doe het nu, en doe het keer op keer. Het heeft geen zin te verwachten dat je continu ‘present’ zult zijn, zo zijn we niet gebakken. Verwijten maken is achteraf gepraat, en fantaseren gaat over de toekomst. Het enige moment dat je een keuze hebt, is nu!

REMINDER:
Dit kun je toepassen op de fijne momenten, op de moeilijke momenten, en kan je ook helpen je eigen patronen om te buigen. Wil je je hier verder in verdiepen, doe dan mee aan Omarm je leven(verdiepingscursus)

© 2019 Hende Bauer/Centrum voor Mindfulness Den Haag, alle rechten voorbehouden

ALS JE WILT KUN JE DIT ARTIKEL GEBRUIKEN IN EEN TIJDSCHRIFT, WEBPAGINA OF NIEUWSBRIEF als je deze tekst erbij zet met een werkende link naar de website: “Door Hende Bauer van het Centrum voor Mindfulness Den Haag, www.centrummindfulness.nl.”

Scroll naar boven